Fylgiskjöl með ættartölum

Foreldrar Snorra Bárðarsonar frh.frá bls. 55 voru Bárður ”svarti” Atlason fæddur um 1050, bóndí í Selárda, sonur Atla Höskuldssonar fæddur um 1015 og Salgerðar Steinólfsdóttur fædd um 1010. og móðir Snorra Bárðarsonar var Birna Aronsdóttir fædd 1079, húsfreyja í Selárdal, dóttir Arons Snorrasonar fæddur um 1045. ForeldrarAtla Höskuldssonar voru Höskuldur Atlason fæddur um 980, móður ekki getið, en Höskuldur var sonur Atla Högnasonar fæddur um 945, sonur Högna ”heppni” Geirþjófsson fæddur um 910 og Auðar Ólafsdóttur fædd um 900 og móðir Höskuldar var Þuríður Þorleifsdóttir fædd um 945, dóttir Þorleifs Eyvindarsonar fæddur um 915, sonur Eyvindar ”kné ” fæddur um 800, landnámsmaður í Álftafirði og Þuríðar ”rymgylta ” fædd um 880.

Foreldrar Högna ”heppni” Geirþjófssonar voru Geirþjófur Valþjófsson fæddur um 870, landnámsmaður í Arnarfirði, í Landnámabók 47. Kafla er hann sagður hafa numið land í Arnarfirði, Fossfirði, Reykjafirði, Trostansfirði, Geirþjófsfirði og hafi búið þar, hann er talinn hafa búið á jörðinni Langibotn, sem var stærsta jörðin og innst í firðinum  sonur Valþjófs ”gamla”, ÍÆ segir hann hafa verið í Geirþjófsfirði og Valgerður Úlfsdóttir fædd um 870, einnig nefnd Salgerður, dóttir Úlfs ”skjálgi” Högnasonar fæddur um 845, landnámsmaður á Reykjanesi og Bjargar Eyvindardóttur fædd um 850, dóttir Eyvindar ”austmaður” Bjarnarsonar fæddur um 810, var víkingur en menn eru ósammála um hvort að hann kom frá Gautlandi eða Noregi,  sonur Björns ”gautski” Hrólfssonar fæddur um 780, sonur Hrólfs fæddur um 750 frá Ám á Gautlandi og móðir Eyvindar ”austmaður” var Hlíf Hrólfsdóttir fædd um 780, dóttir Hrólfs Ingjaldssonar fæddur um 750, sonur Ingjalds Fróðasonar fæddur um 720, sonur Fróða ”frækni” Friðleifssonar fæddur 690. Foreldrar Auðar Ólafsdóttur konu Högna ”heppni” voru Ólafur ”jafnakollur” fæddur um 860, hann nam land frá Langadalsá til Sandeyrarár og bjó í Unaðsdal og Þóra Gunnsteinsdóttir fædd um 860

Þorsteinn ”ranglátur” Einarsson frh. Frá bls. 55 var sonur Einars Ketilssonar fæddur um 1020, sonur Ketils Þorvaldssonar fæddur um 966, hann bjó á Grund í Eyjafirði, sonur Þorvalds ”krókur” Þórissonar fæddur um 935-983, hann bjó á Grund í Eyjafirði og féll í bardaganum á Hrísateigi, fyrsti ábúandi á Grund ”hólmgöngumaður og ódæll”, segir í Grundarsögu, sonur Þóris Hámundarsonar fæddur um 900, bóndi á Espihóli og Þórdísar Kaðalsdóttur fædd um 910, dóttir Kaðals fæddur um 850, írskur maður og móðir Þorsteins ”ranglátur” var Steinunn Bergsdóttir fædd 1025, dóttir Bergs Vigfússonar fæddur um 1005, sonur Vigfúss Víga-Glúmssonar fæddur um 975, Um hann segir í ÍÆ: "Vigfús var snemma ójafnaðarmaður, varð sekur um víg í héraði, leyndist , og var síðan sæzt á." Fór utan um tíma og stundaði hernað en settist síðan að norðanlands., sonur Víga-Glúms Eyjólfssonar fæddur um 928-1003, Bjó á Borgarhóli síðar á Þverbrekku í Öxnadal. "Þat er mál manna, at Glúmr hafi verit tuttugu vetr mestr höfðingi í Eyjafirði, en aðra tuttugu vetr engir meiri en til jafns við hann. Þat er ok mál manna, at Glúmr hafi verit bezt um sik allra vígra manna hér á landi" segir í Víga-Glúms sögu og móðir Vigfús Víga-Glúmssonar var Halldóru Gunnsteinsdóttur fædd um 935, húsfreyja á Borgarhóli, í Víga-Glúms sögu segir m.a. um Halldóru  í frásögninni af bardaganum á Hrísateigi, á hún að hafa sagt:”Ok, skulum vér binda sár þeirra manna, er lífvænir eru, ór hvárra liði sem eru”, hafa sumið viljað kalla Halldóru fyrstu hjúkrunarkonu Íslands, því hér kemur fram hugsjón, sem öldum seinna speglaðist m.a. í stofnun Alþjóða Rauða Krossins, hugsjónin: að hlúa beri að mönnum og vernda alla jafnt, án tillits til þess hvort þeir eru samherjar eða andstæðingar. Ég bendi á að lesa meira um þessa merku forfeður og bardagahunda í Víga-Glúms sögu, frh. Ættartölu þeirra hjóna á bls. Ca. 64 og 65. Foreldrar Þóris Hámundarsonar voru Hámundur ”heljarskinn” Hjörsson fæddur um 850, hann var tvíburabróðir Geirmunds, synir Hjörs Hálfssonar fæddur um 830, konungur í Noregi og Ónefndar fædd um 830 og móðir Þóris Hámundarsonar var Ingunn Helgadóttir fædd um 870, dóttir Helga ”magri” Eyvindarsonar fæddur um 835, Landnámsmaður á Kristnesi í Eyjafirði. "Frá þeim Helga ok Þórunni er komit Eyfirðingakyn", segir í Laxdælu, sonur Eyvindar ”austmaður” Bjarnarsonar fæddur um 810 og Raförtu Kjarvalsdóttur fædd um 810, dóttur Kjarvals Írakonungs og móðirIngunnar Helgadóttur var Þórunn ”hyrna” Ketilsdóttir fædd um 848, dóttir Ketils ”flatnefur” Bjarnarsonar fæddur um 810, sonur Björns ”buna” Grímssonar fæddur um 770, sonur Veðra-Gríms hersis í Sogni, sonur Hjaldurs Vatnarssonar konungs og Hervarar Þorgerðardóttur , dóttur Eylaugs og móðir Ketils ”flatnefur” var Vélaug Víkingsdóttir fædd um 770

Samkvæmt (erlendum?) heimildum voru foreldrar Hámundar “helkjarskins” Hjör Hálfsson fæddur um 825 konungur, búsettur í Hörðalandi í Noregi og Ljuvina Bjarmarsdóttir fædd um 830 dóttir Bjarmars fæddur um 800. Hjör var svo sonur Hálfs Hjörleifssonar fæddur um 790, konungur í Hörðalandi í Noregi og Hagnýjar Hauksdóttur fædd um 790, dóttir Hauks fæddur um 760. Foreldrar Hálfs voru Hjörleifur “kvensami”  Hjörsson fæddur 740, konungur í Hörðalandi í Noregi og Æsa “hin ljósa” Eysteinsdóttir fædd um 750.

Foreldrar Hjörleifs “kvensama ” voru Hjör Jössurarson fæddur um 660, konungur í Rogalandi í Noregi, búsettur í Hörðalandi í Noregi, móður Hjörleifs er ekki getið en seinni kona Hjörs Jössurarsonar var Hildur “hin-mjóva” Högnadóttir fædd um 760 og áttu þau einn son saman Ótrygg Hjörleifsson fæddur um 780.

Foreldrar Æsu “hinnar ljósu” Eysteinsdóttur voru Eysteinn Hálfdánarson fæddur um 720-790 og Hildur Eiríksdóttir fædd um 725.

Foreldrar Hjörs Jössurarsonar voru Jössur Ingjaldsson fæddur um 600, konungur í Rogalandi í Noregi, sonur Ingjalds Ögvaldssonar fæddur um 550, konungur í Rogalandi í Noregi, sonur Ögvalds Rögnvaldssonar fæddur um 530, konungur í Rogalandi í Noregi, sonur Rögnvalds Rögnvaldssonar fæddur um 490, konungur í Rogalandi í Noregi, sonur Rögnvalds(Rugalf) Gardssonar fæddur um 445, konungur í Rogalandi í Noregi,  sonur Gardur Norsson fæddur um 400, Ögðum, Raumsdal í Noregi.Gardur átti seks syni í allt og  auk Rögnvalds get ég þeirra hér til gamans: Grjótgardur um 435, Þórgardur um 447, Salgardur um 439, Végardur um 441, og Freygardur um 445.

Foreldrar Eysteins Hálfdánarsonar voru Hálfdan “hvítbeinn” Ólafsson fæddur í Sikringssal við Sandefjord, Noreg 640. Konungur í Uppsölum i, konungur í Vermalandi, Síþjóð og Noregi, konungur í Solör/Hedmark/Toten/Hadeland/Vestfold(Norge). Hann lést um 745 I Toten(Þótn) í Noregi og var síðan fluttur til Vestfold og heygður þar sem heitir Skæríð í Sikringsdal, hann var ríkur konungur, alinn upp hjá móðurbróður síðunum í Sóleyjum af Sölva og Ása Eysteinsdóttir fædd um 680, dóttir Eysteins “hins harðráða” Guðröðarsonar fæddur um 650, Upplendingakonungur. Hann lagði undir sig Eynafylki í Þrándheimi og fékk þeim til konungs þar hund sinn, er Sórr hét; við hann er kenndur Sórshaugur. Hann réð fyrir Heiðmörk.

Foreldrar Hildar Eiríksdóttur konu Eysteins voru Eirekur Álfsson fæddur um 700, konungur á Vestfold, sonur Álfs Agnarssonar fæddur um 670.

Foreldrar Hálfdans “hvítbeinn’” Ólafssonar voru Ólafur “trételgja” Ingjaldsson fæddur um 680, konungur í Vestfold í Noregi, Varmalandi í Svíþjóð, og Sölva af Solisles Hálfdánardóttir fædd um 650, dóttir Hálfdáns fæddur um 620.

Foreldrar Ólafs “trételgja” voru Ingjaldur “illráði” Önundarson fæddur um 650, konungur, “ lét Svipdagur taka hjarta úr vargi og steikja á teini og gaf síðan Ingjaldi konungssyni að eta og þaðan af varð hann allra manna grimmastur og verst skaplundaður.” og Grauthildur Algrautsdóttir fædd um 610, dóttir Algrauts Gautrekssonar fæddur um 570, konungur, sonur Gautreks “hinn mildi” konungur, sonur Gauts, er Gautland er viðkennt

Foreldrar Ingjalds “illráða” Önundarsonar voru Önundur “Braut-Önundur” Ingvarsson fæddur um 620, konungur, hann réði yfir Tíundalandi, þar eru Uppsalir í Svíþjóð, voru þá þar blót mikil haldin, sonur Ingvars “háa” Eysteinssonar fæddur um 590-620, konungur yfir Svíaveldi, Hann var hermaður mikill og var oft á herskipum því að þá var áður Svíaríki mjög herskátt, bæði af Dönum og Austurvegsmönnum. Yngvar konungur gerði frið við Dani, tók þá að herja um Austurvegu, sonur Eysteins Aðilssonar fæddur um 560-600, konungur Svía,  sonur Aðils “ríka” Óttarssonar fæddur um 530-575, konungur, Yrsu hafði Aðils tekið herfangi á Saxlandi og Yrsu Helgadóttur fædd um 500, dóttir Helga Hálfdánarsonar fæddur um 470.

” Foreldrar Aðils "ríka"  voru Óttar “vendikápa” Angantýsson fæddur um 470-525, sonur Angantýrs “skilfingur” Egilssonar fæddur um 450, sonur Egils “tunnudóldur”Aunssonar fæddur um 430-516, sonur Auns(Áni) “gamla” Jörundssonar fæddur um 410-500 er níu vetur drakk horn fyrir elli sakir, áður en hann dó, sonur Jörundar(Jörmunfróði) Yngvasonar fæddur um 380, sonur Yngva Alrekssonar fæddur um 350, sonur Alreks Agnessonar fæddur um 330, sonur Agne Dagssonar (Skjálfarbónda) fæddur um 300 og Skjålv Frostedotter fædd um 300. Agne Dagsson var sonur Dag Dyggvesson fæddur um 270, sonur Dyggve(Tryggvi) Domarsson fæddur um 240, sonur Domar Domaldesson fæddur um 210 og Drótt Danpsdóttir fædd um 210, dóttir Danp Rigsson fæddur um 180, sonur Rig(Heimskringla).

Foreldrar Domar Domaldessonar voru Domalde Visbursson fæddur um 180, sonur Visbur Vanlandisson um 150 og NN Audesdotter , dóttir Aude den rike .

Foreldrar Visbur Vanlandissonar voru Vanlande Sveigdesson fæddur um 120 og móðir Visburs var  Drífa Snæsdóttir fædd um 120, dóttir Snø den gamle .

Foreldrar Vanlande voru Sveigde Fjolnesson fæddur um 100, sonur Fjölnir Freysson fæddur um 80 og Gerður Grípsdóttir fædd um 80 og móðir Vanlande var Vana.

Foreldrar Sveigde Fjolnessonar voru Yngvi Freyr Njarðarson fæddur um 60 og Gerd Gymesdotter , dóttir Gyme.

Foreldrar Yngva Freys voru Njörður “auðgi” Yngvason fæddur um 40, sonur Yngva Hálfdánarsonar fæddur um 20.

Skv. Heimskringlu var Sveigde sonur Fjölnis , sem var sonur F reys , sem var sonur Njarðar, sem var sonur Freys , sem var sonur Óðins Ásakonungs , sem var sonur Burrs , sem var Burra , sem var konungur og réði yfir Tyrklandi.

Foreldrar Halldóru Gunnsteinsdóttur eiginkonu Víga-Glúms voru Gunnsteinn E ysteinsson fæddur um 900, hann bjó að Lóni í Hörgárdal, sonur Eysteins Rauðúlfssonar fæddur um 870, hann var landnámsmaður frá Bægisá til Kræklingahlíðar, sonur Rauðúlfs Öxna-Þórissonar fæddur um 840 og móðir Halldóru Gunnsteinsdóttur var Hlíf Héðinsdóttir fædd um 900, húsfreyja á Lóni í Hörgárdal.

Steinunn kona Þorsteins ”ranglátur” frá bls. 55 var dóttir Þorbjörns Þorfinnssonar fæddur um 1025, einnig nefndur Björn Karlsefnisson, móður Steinunnar er ekki getið, en Þorbjörn var sonur Þorfinns ”karlsefnis” Þórðarsonar fæddur um 975 og móðir Þorbjörns Þorfinnssonar var Guðríður Þorbjarnardóttir fædd um 980, dóttir Þorbjörns Vífilssonar fæddur um 955, sonur Vífils fæddur um 900, leysingi Auðar ”djúpúðgu”, landnámsmaður í Vífilsdal og móðir Guðríðar var  Hallveig Einarsdóttir fædd um 960, dóttir Einars Sigmundssonar  fæddur um 940, bjó á Laugarbrekku, sonur Sigmundar Ketilssonar fæddur um 910, landnámsmaður, bjó á Laugabrekku, sonur Ketils ”þistill” fæddur um 880, landnámsmaður í Þistilfirði og móðir Sigmundar var Hildigunnur Beinisdóttir fædd um 920, dóttir Beinis Mássonar fæddur um 900, sonur Más Naddoddssonar fæddur um 865, bjó á Másstöðum, sonur Jórunnar Ölvisdóttur fædd um 840, dóttir Ölvis Einarssonar barnakarls fæddur um 810 og móðir Hallveigar Einarsdóttur var Unnur Þórisdóttir fædd um 940, dóttir Þóris Þorbergssonar fæddur um 920, sonur Þorbergs fæddur um 900, landnámsmaður í Langadal.

Hallur Finnbogason 1400 frh frá bls. Ca. 10 bóndi á Vindheimum var sonur Finnboga “gamla” Jónssonar fæddur um 1360-1441, bóndi í Ási í Kelduhverfi og móðir Halls Finnbogasonar var Margrét Höskuldsdóttir fædd um 1365, húsfreyja í Ási, dóttir Höskuldar Hákonarsonar fæddur um 1335, látinn eftir 1408, prestur í Miklabæ í Blönduhlíð, Skagafirði frá 1395 og fram yfir 1408, móður Margrétar er ekki getið og ættir Höskuldar eru ekki raktar lengra aftur í Ísl.bók. Foreldrar Finnboga “gamla” Jónssonar voru Jón “langur” Sveinsson fæddur um 1330 látinn í Grundarbardaga 8. júlí 1362, ríkishöfðingi á Stóruvöllum á Landi , svo á Myrká í Hörgárdal. Margt hefur verið ritað um ætt Jóns “langa” og hafa sumir talið hann Björnsson, en það sem hér er skráð virðist sennilegra, að hann sé sonur Sveins “langur” Jónssonar fæddur um 1280 og móðir Finnboga “gamla” Jónssonar var Þorgerður fædd um 1330,ættir ekki raktar lengra. Sveinn “langur” Jónsson var sonur Jóns “korpur” Hrafnssonar fæddur um 1225, bjó í Glaumbæ í Skagafirði, sonur Hrafns Oddssonar fæddur um 1225, látinn í Noregi 22. nóvember 1289, Goðorðsmaður, síðar hirðstjóri og riddari, hann bjó á Eyri í Arnarfirði, bjó einnig á Sauðafelli, í Stafholti og í Glaumbæ í Skagafirði og móðir Jóns “korpur” var Þuríður Sturludóttir fædd um 1228-1288, húsfreyja í Stafaholti, dóttir Sturla Sighvatssonar fæddur um 1199, látinn í Örlygsstaðarbardaga 21. ágúst 1238, bjó á Sauðafelli hann sættist við Guðmund biskup Arason 1233, féll í Örlygsstaðarbardaga, frh ættar hans ca. Á bls. 73 og móðir Þuríðar Sturludóttur var Sólveig Sæmundardóttir fædd um 1200-1244, húsfreyja, frh ættar hennar ca. Á bls. 57 og 76 Foreldrar HrafnsOddssonar voru Oddur Álason fæddur um 1180-1234, bóndi á Söndum, hann var veginn, sonur Ála “auðgi” Oddssonar fæddur um 1140, bjó á Eyri, sonur Odds Þorvarðarsonar fæddur um 1105, sonur Þorvarðar Ólafssonar fæddur um 1070, sonur Ólafs Helgasonar fæddur um 1035, sonur Helga Eyjólfssonar fæddur um 1000, sonur Eyjólfs Þorkelssonar fæddur um 950, sonur Þorkels “alvirðukappi”  Þórðarsonar fæddur um 905, nefndur hinn auðgi og móðir Odds Álasonar var Vigdís Guðlaugsdóttir fædd um 1140, dóttir Guðlaugs Þórðarsonar fæddur um 1090, prestur, sonur Þórðar Auðunarsonar fæddur um 1030, ættir hans ekki raktar lengra aftur og móðir Vigdísar Guðlaugsdóttur var Ingiríður Þorvaldsdóttir fædd um 1110, dóttir Þorvalds Kjartanssonar fæddur um 1055, bjó í Vatnsfirði og Þórdísar Hermundardóttur fædd um 1055, ættir hennar eru ekki raktar lengra afutr og móðir Hrafns Oddssonar var Steinunn Hrafnsdóttir fædd um 1190, húsfreyja á Söndum, dóttir Hrafns Sveinbjarnarsonar fæddur um 1160, látinn 4.mars 1213, Goðorðsmaður og læknir, bjó á Hrafnseyri í Arnarfirði, sonur Sveinbjörns Bárðarsonar fæddur um 1125, Goðorðsmaður á Eyri “Vitr ok mikill atferðarmaðr , læknir góðr”, segir í Sturlungu  og móðir Hrafns Sveinbjarnarsonar var Steinunn Þórðardóttir fædd um125 og móðir Steinunnar Hrafnsdóttur var Hallkatla Einarsdóttir fædd um 1170, dóttir Einars Grímssonar fæddur um 1130, bjó í Kallaðarnesi í Flóa, sonur Gríms Ingjaldssonar fæddur um 1077, Goðorðsmaður, sonur Ingjalds Grímssonar fæddur um 1030, sonur Gríms “glammaður” Þorgilssonar fæddur um 990 og móðir Hallkötlu Einarsdóttur var Þórey Másdóttir fædd um 1140 og eru ættir hennar ekki raktar lengra aftur í Ísl.bók.

Páll Brandsson 1440 frh. Frá bls. Ca. 11 sýslumaður í Vaðlaþingi. sonur Brands Jónssonar fæddur um 1410-1494, lögmaður á Hofi á Höfðaströnd, ekki eru ættir hans alveg á hreinu og móður hans er ekki getið, en líkurnar eru taldar sennilegastar á því, að hann hafi verið sonur Jóns “maríuskálds” Pálssonar og þannig rekur Ísl.bók ætt hans. Jón “maríuskáld” var fæddur um 1390-1471, prestur á Grenjaðarstað í Aðaldal, Þingeyjarsýslu, 1427-1430, prestur á Breiðabólstað í Fljótshlíð, Rangárvallarsýslu 1431-1440, prestur að nýju á Grenjaðarstað 1440-1471, prófastur í Hegranesþingi 1426-1429, og prófastur í Þingeyjarþingi 1440-1448, var höfuðskáld, en fyrirferðarmikill og átti í deilum við biskupa, ætt hans er ekki kunn. Önnur heimild (TK),segir fylgikonu Jóns “maríuskálds” hafa verið Þórunni Finnbogadóttur frá Ási Jónssonar langs, sem féll í Grundarbardaga 1362.

Fyrsta vísa í  “Maríulykill” eftir Jón “maríuskáld” Pálsson :

Bjarga Máría mér

mest treysti ég þér

fræg drottins höll

fyrir fljóðin öll

að minnist mín

mest virðing þín

glæst guðdóms víf

geym sál og líf.

T.K rekur ætt Jóns “maríuskálds ” á eftirfarandi hátt, en ekki veit ég um sanneilksgildi hennar: sonur Páls Þorvarðarsonar fæddur um 1365, látinn 1403 í Svartadauða, umboðsmaður hirðstjórans, Vigfúsar Hólm 1390, sonur Þorvarðar Pálssonar fæddur um 1310-1376, sonur Páls Oddssonar fæddur um 1290-um 1350, sonur Odds Þorvarðarsonar fæddur um 1260-1. maí 1301 og móðir Páls Þorvarðarsonar var  Ragnhildur Karlsdóttir fædd um 1310 og að móðir Jóns “maríuskálds” Pálssonar hafi verið Sesselja Þorsteinsdóttir fædd um 1360, látin 1403 í Svartadauða, dóttir Þorsteins Gíslasonar fæddur um 1320, sonur Gísla fæddur um 1280. Foreldrar Odds Þorvarðarsonar voru Þorvarður Þórarinsson fæddur um 1220, látinn 1296 í Noregi, hann kom mikið við sögu á seinni hluta Sturlungaaldar og var síðasti goðinn hér á landi, árið 1264 gaf hann Noregskonungi ríki sitt, síðastur íslenskra höfðingja, hann deildi ásamt Hrafni Oddsyni forræði yfir öllu landinu frá 1273-1296, Vóg Þorgils “skarða” Böðvarsson, sonur Þórarins Jónssonar fæddur um 1202, látinn 1239 á Hofi í Vopnafirði og móðir Þorvarðar var Helga Helgadóttir fædd um 1200, ættir hennar eru ekki raktar lengra aftur og móðir Odds Þorvarðarsonar var Sólveig Hálfdánardóttir fædd um 1230, dóttir Hálfdáns Sæmundarsonar fæddur um 1206-25. apríl 1265, bóndi á Keldum á  Rangárvöllum launsonur Sæmundar frh. eftir bls 83 og móðir Sólveigar Hálfdánardóttir var Steinvör Sighvatsdóttir fædd um 1210 frh. eftir bls.83  Foreldrar ÞórarinsJónssonar voru Jón “yngri” Sigmundarson fæddur um 1170, látinn 14. júli 1212 á Valþjófsdal og Svínafelli(eitthvað skrítið það ekki getur maðurinn hafa dáið á tveimur stöðum?) og móðir Þórarins Jónssonar var Gróa Teitsdóttir fædd um 1185, dóttir Teitur Oddsson fæddur um 1150-1223. Goðorðsmaður, djákn og bóndi á Hofi í Vopnafirði, sonur Odds Gissurarsonar fæddur um 1107-1180, prestur á Valþjófsstað í Fljótsdal, Múlasýslu, nefndur í skrá Ára fróða Þorgilssonar um nokkra kynborna íslenska presta 1143, sonur Gissurar Einarssonar fæddur um 1065, Goðorsmaður og bóndi, líklega á Hofi í Vopnafirði, sonur Einars Sörlasonar fæddur um 1025 og móðir Gróu Teitsdóttur var Helga Þorvarðardóttir fædd um 1165-1223, laundóttir Þorvarðar Þorgeirssonar fæddur um 1140-1207, hann var Goðorðsmaður og hirðmaður Inga konungs en vildi engum þjóna eftir fall hans, síðast munkur, hann bjó á Hvassaleiti á Ljósavatni, á Hálsi og á Möðruvöllum í Hörgárdal fhr á bls. ca. 84 og móðir Helgu var Herdís Klængsdóttir fædd um 1140, hún var frilla Þorgeirs og eru ættir hennar ekki raktar lengar aftur í Ísl.bók.

 Foreldar Jóns “yngir” Sigmundarsonar voru Sigmundur Ormsson fæddur um 1140-1198, prestur og Goðorðsmaður, bjó á Valþjófsstöðum og móðir Jóns “yngri” Sigmundarsonar var Arnbjörg Oddsdóttir fædd um 1137, húsfreyja á Valþjófsstöðum, dóttir Odds Gissurarsonar fæddur um 1107-1180, prestur á Valþjófsstað í Fljótsdal, Múlasýslu, sonur Gissurar Einarssonar, sonur Einars Sörlasonar eins og fram kemur hér að framan við ætt Gróu. Teitur Oddsson faðir Gróu konu Jóns “yngri” og Arnbjörg móðir Jóns “yngri” voru systkyni. Voru því Jón “yngri” og Gróa foreldrar Þórarins Jónssonar, systkynabörn. og verða ættir þeirra raktar sameiginlega. Frh. Á ætt Einars á bls. Ca. 57

Simgundur Ormsson var sonur Orms Jónssonar fæddur um 1115, hann lést í Þverárklaustri árið 1191, hann var Goðorðsmaður og síðast munkur á Þverá og móðir Sigmundar Ormssonar var Helga Árnadóttir fædd um 1120, dóttir Árna Grímssonar fæddur um 1090 og er ætt hans ekki rakni lengra aftur í Ísl.bók. Foreldrar OrmsJónssonar voru Jón “eldri” Sigmundarson fæddur um 1080-1164, hann var Goðorðsmaður og bjó á Svínafelli og móðir Orms Jónssonar var Þórný Gils dóttir fædd um 1080, dóttir Gils Einarssonar fæddur um 1060, sonur Einars Járnskeggjasonar fæddur um 1030 og móðir Þórnýjar Gilsdóttur var Þórunn Bjarnardóttir fædd um 1060, dóttir  Þorfinns Þorbjörnssonar   fæddur um 1025 einnig nefndur Björn Karlsefnisson. 

Foreldrar Jóns “eldri” Sigmundarsonar voru Sigmundur Þorgilsson fæddur um 1045, látinn í Rómarför 1118, hann var Goðorðsmaður, sonur Þorgils Þorgeirssonar fæddur um 1000, sonur Þorgeirs Þórðarsonar fæddur um 960, hann bjó í Skaptafelli, sonur  Þórðar “freysgoði” Össurarsonar fæddur um 910-um 995, sonur Össurar Ásbjarnarsonar fæddur um 890, bjó á Svínafelli, sonur Ásbjörns Bjarnarsonar fæddur um 870, hann dó á leið til Íslands og Þorgerðar fædd um 860, hún var landnámskona í Ingólfshöfðahverfi og bjó á Sandfelli og móðir Jóns “eldri” Sigmundarsonar var Halldóra Skeggjadóttir fædd um 1045, dóttir Skeggja Bjarnasonar fæddur um 1000, sonur Bjarna “spaki” Þorsteinssonar fæddur um 960, hann bjó í Gröf í Hrunamannahreppi í Árnessýslu og Þórnýjar Þorgilsdóttur fædd um 980. Ásbjörn Bjarnarson var sonur Heyangurs-Björns Helgasonar fæddur um 830, sonur Helga Helgasonar fæddur um 810, sonur Helga Bjarnarsonar fæddur um 790, sonur Björns “buna” Grímssonar fæddur um 770, sonur Veðra-Gríms , sonur Hjaldurs Vatnarssonar konungs og Hervarar Þorgerðardóttur , Eylaugsdóttur og móðir Helga Bjarnarsonar var Vélaug Víkingsdóttir fædd um 770.

Foreldrar Bjarna “spaka” Þorsteinssonar voru Þorsteinn Þorkelsson fæddur um 940, Goði og móðir Bjarna “spaka” var Ásborg Oddsdóttir fædd um 940, dóttir Odds “mjóvi” Helgasonar fæddur um 910, sonur Helga “hrogn” Ketilssonar fæddur um  880, sonur Ketils “aurriði” fæddur um 850, landnámsmaður við Þjórsá og móðir Odds“mjóvi”  var Helga Hrólfsdóttir fædd um 885, dóttir Hrólfs “rauðskeggur” fæddur um 860, hann var landnámsmaður og bjó ap Forsi og nam land á milli Fiskár og Rangár. Þorsteinn Þorkelsson var sonur Þorkels “máni” Þorsteinssonar fæddur um 915-985, hann var lögsögumaður frá 970-984, sonur Þorsteins Ingólfssonar fæddur um 890, hann var Goðorðsmaður og gekkst fyrstur manna fyrir þinghaldi, sonur Ingólfs Arnarsonar fæddur um 844, landnámsmaður í Reykjavík “...hann staðfestist fyrstr á Íslandi, svá at menn kunni ættir sínar til að telja”, segir í Sturlungu og Hallveigar Fróðadóttur fædd um 850, húsfreyja í Reykjavík og móðir Þorkels “máni”  var Þóra Hrólfsdóttir fædd um 890, dóttir Hrólfs “rauðskeggur” fæddur um 860, landnámsmaður og bjó á Forsi, nam land á milli Fiskár og Rangár og móðir ÞorsteinsÞorkelssonar var Þórvé Þormóðsdóttir fædd um 920, dóttir Þormóðs “skapti” Óleifssonar fæddur um 870, landnámsmaður, bjó á Skaptafelli, sonur Óleifs “breiður” Einarssonar fæddur um 850, sonur Einars Ölvissonar fæddur um 830, sonur Ölvis Einarssonar “barnakarls” fæddur um 810 og móðir Þórvéar Þormóðsdóttur var Helga Þrándardóttir fædd um 880, dóttir Þrándar “mjögsiglandi” Bjarnarsonar fæddur um 850.

Foreldrar Einars Járnskeggjasonar voru Járnskeggi Einarsson fæddur um 990, hann bjó á Þverá, sonur Einars “þveræingur” Eyjólfssonar fæddur um 945, hann bjó í Saurbæ í Eyjafirði, en flutti burt vegna vígaferla og bjó síðar á Munkaþverá, sonur Eyjólfs Valgerðarsonar fæddur um 922, skáld og bóndi á Möðruvöllum, drukknaði í Gnúpufellsá, frh á ættfærslu Eyjólfs á ca. bls. 81 og Hallberu Þóroddsdóttur fædd um 922, bjó á   Hanakambi, dóttir Þórodds “hjálmur” fæddur um 890 og Reginleifar Sæmundardóttur fædd um 890, dóttir Sæmundar “suðureyski” fæddur um 855, landnámsmaður í Sæmundarhlíð í Skagafirði  og móðir Járnskeggja Einarssonar var Guðrúnar Klyppisdóttur fædd um 950 frh. á ættfærslu á ca. bls. 81 og móðir EinarsJárnskeggjasonar var Jórunn Hjaltadóttir fædd um 1000, dóttir Hjalta Skeggjasonar fæddur um 970, hann bjó í Þjórsárdal, hann kom út til Íslands ásamt tengdaföður sínum Gissuri “hvíta” að boða kristni og Vilborgar Gissurardóttur fædd um 975, dóttir Gissurar “hvíta” Teitssonar fæddur um 952, hann bjó í Skálholti og síðar á Höfða, hann var forystumaður þeirra er tóku Gunnar á Hlíðarenda af lífi um 990, sonur Teits Ketilbjarnarsonar fæddur um 909, hann byggði fyrstur bæ í Skálholti og Ólafar Böðvarsdóttur fædd um 910, dóttir Böðvars Sigurðssonar fæddur um 880, sonur Sigurðar “bjóðaskalli” Eiríkssonar fæddur um 850 og móðir Vilborgar Gissurardóttur var Halldóra Hrólfsdóttir fædd um 955, úr Geitlandi, fyrsta kona Gissurar, dóttir Hrólfs “auðgi” Úlfssonar fæddur um 920, bóndi á Geitlandi, sonur Úlfs Grímssonar fæddur um 890, landnámsmaður, bjó á Geitlandi, sonur Gríms “háleygski” Þórissonar fæddur um 860, hann kom til Íslands með Skallagrími og bjó á Hvanneyri, sonur Þóris fæddur um 830 og móðir Úlfs Grímssonar var Svanlaug Þormóðardóttir fædd um 870, dóttir Þormóðs “gamli” Bresasonar fæddur um 850, landnámsmaður á Akranesi af írskum ættum, sonur Bresa fæddur um 820.

Foreldrar Teits Ketilbjarnarsonar voru Ketilbjörn “gamili” Ketilsson fæddur um 870, landnámsmaður á Mosfelli í Grímsnesi, frá Ketilbirni og Helgu eru Mosfellingar komnir, sonur Ketils fæddur um 850 í Nonnadal og  Æsu Grjótgarðsdóttur fædd um 840 og móðir Teits Ketilbjarnarsonar var Helga Þórðardóttir fædd um 885, dóttir Þórðar “skeggi” Hrappssonar fæddur um 860, landnámsmaður og bjó á Skeggjastöðum sonur Hrapps Bjarnarsonar fæddur um 815, sonur Björns “buna” Grímssonar fæddur um 770, sonur Veðra-Gríms , sonur Hjaldurs Vatnarssonar konungs og Hervarar Þorgerðardóttur , Eylaugsdóttur og móðir Hrapps Bjarnarsonar var Vélaug Víkingsdóttir fædd um 770 og móðir Helgu Þórðardóttur var Vilborg Ósvaldsdóttir fædd um 860, dóttir Ósvalds “helga” Englakonugs og Úlfrúnar Játmundardóttur .

Æsa Grjótgarðsdóttir var dóttir Grjótgarðs Herlaugssonar fæddur um 810, hann var jarl á Hálogalandi, sonur Herlaugs Haraldssonar fæddur um 790-825, jarl á Hálogalandi, sonur Haralds Þrándarsonar fæddur um 760-800, Naumdælajarl, sonur Þrándar Haraldssonar fæddur um 730-775, Háleygjarjarl, sonur Haraldar Hávarssonar fæddur um 700-750, Háleygjarjarl, sonur Hávars Hergilssonar fæddur um 670-735, Háleygjarjarl, sonur Hergils Bárðarsonar fæddur um 640-700, Háleygjarjarl, sonur Bárðar Brynjólfssonar fæddur um 610-675, Háleygjarjarl, sonur Brynjólfs Brandssonar fæddur um 580-650, Háleygjarlar, sonur Brands Hersissonar  fæddur um 550-625, Háleygjarjarl, sonur Hersis Mundilssonar fæddur um 538 í Noregi, sonur Mundill Gyllaugssonar fæddur um 513 í Noregi, sonur Gyllaugs Gudlaugssonar fæddur um 488 í Noregi, sonur Gudlaugs Hemgestssonar fæddur um 463, sonur Hemgests Godgestssonar fæddur um 438 i Noregi, sonur Godgests Hávardssonar fæddur um 413, sonur Hávards Vedurhálssonar fæddur um 388 í Noregi, sonur Vedurháls Himileigssonar fæddur um 363 í Noregi, sonur Himileigs Höbroddssonar (Hoddbroddsson) fæddur um 339 í Noregi, sonur Höbrodds Sverdhjaltasonar fæddur um 324 í Noregi, sonur Sverdhjalta Godhjaltssonar fæddur um 289 í Noregi, sonur Godhjalta Sæmingssonar f æddur um 264 í Noregi, sonur Sæmings fæddur um 239, konungur Norðmanna, sonur Óðins(Wotan) , fæddur um 215, guð víkinginna, hann bjó í Ásgarður í Asíu eða Austur-Evrópu og móðir Sæmings var Skadi fædd um 220. Óðinn var sonur Frithuwald fæddur um 190, bjó í Ásgarði og Beltesa of Asgard fædd um 194. Frithuwald var sonur Frealaf(Freothalaf) fæddur um 160, sonur Frithuwulf fæddur um 130, sonur Finnur fæddur um 100, sonur Flochwald, sonur Gudólfur(Godwulf) , sonur Ját , sonur Taetwa , sonur Bjáf(Beaf) , sonur Skjöld(Skjaldin) , sonur Hermódur , sonur Itermon , sonur Hathra , sonur Hwala(Atra), sonur Bedwig , sonur Dan I(Seskef) , fyrsti stjórnandi Danmerkur(1040-999 f.kr., sel það ekki dýrara en ég keypti það hj), sonur Maagi , sonur Módi, sonur Vingener , sonur Vingethor(Vingiþórr), sonur Enridi(Eredei) , sonur Lóridi(Loricha) , sonur Þórs og Sif . Þór var sonur Múnon of Troy konungur Troy og Tróán , dóttir Priam , hákonungur Troy, sonur Lamedon , sonur Ilu s, sonur Troes , sonur Erichhonus , sonur Darius(Dardanus) , sonur Jupiter(Zorda ), sonur Judah(Saturnus of Krit) , sonur Jakob , sonur Isaac , sonur Abraham , sonur Terah , sonur Nahor , sonur Serug , sonur Ren , sonur Peleg , sonur Eber , sonur Shelah , sonur Cainon , sonur Arphaxad , sonur Shem , sonur Noah , sonur Lamech , sonur Methuselah , sonur Enoch , sonur Jared , sonur Mahalalel , sonur Cainen , sonur Enosh , sonur Seth, sonur Adam og Evu .( Ættartala Æsu Grjótgarðsdóttir er fengin á þessarri síðu:http://members.tripod.com/~Adalsteinn_Einarsson/g0000412.html#I3475)Fleiri heimildir hafa þessa sömu ættarttölu Æsu.

Foreldrar Einars Sörlasonar frh. frá bls. 53 voru Sörli Helgason fæddur um 970, hann bjó á Valþjófsstöðum í Fljótsdal, sonur Brodd-Helga Þorgilssonar fæddur um 938-974, Bjó á Hofi í Vopnafirði. Ólst upp hjá Þorsteini "hvíta" afa sínum. "Hann gerðist mikill maðr ok sterkr, bráðgerr, vænn ok stórmannligr ok ekki máligr í barnæsku, ódæll ok óvæginn þegar á unda aldri. Hann var hugkvæmr ok margbreytinn" segir í Þorsteins sögu hvíta. Var veginn og Þorgerðar “silfra” Þorvaldsdóttur fædd um 938, hún bjó á Þorgerðarstöðum í Fljótsdal og síðar á Hofi í Vopnafirði, dóttir Þorvalds “hávi” fæddur um 900, ekki rakin lengra og móðir Einars Sörlasonar var Þórdís Guðmundsdóttir fædd um 980, hún bjó á Valþjófsstöðum, dóttir Guðmundar “ríki” Eyjólfssonar fæddur um 950-1025, hann var hirðmaður Ólafs konungs um tíma og bjó á Möðruvöllum í Eyjafirðir, sonur Eyjólfs Valgerðarsonar fæddur um 922, skáld og bóndi á Möðruvöllum, hann drukknaði í Gnúpfellsá og Hallberu Þóroddsdóttur fædd um 922, hún bjó á Hanakambi, dóttir Þórodds “hjálmur” fæddur um 890 og Reginleifar Sæmundsdóttur fædd um 890, dóttir Sæmundar “suðureyska” fæddur um 855, landnámsmaður í Sæmundrhlíð í Skagafirði og móðir Þórdísar var Þórlaug Atladóttir fædd um 950, dóttir Atla “rammi” Eilífssonar fæddur um 900 og móðir Þórlaugar Atladóttur var Herdís Þórðardóttir fædd um 915.

Foreldrar Brodd-Helga Þorgilssonar voru Þorgils Þorsteinsson fæddur um 912-um 942, hann var veginn af sonum Þorfinns á Skeggjastöðum, sonur Þorsteins “hvíta” Ölvissonar fæddur um  876-um 956, hann var landnámsmaður og bjó að Hofi í Vopnafirði, Þorsteinn varð blindur, frá honum eru Hofverjar komnir, sonur Ölvis Öxna-Þórissonar frá Ögðum í Noregi og móðir Þorgils var Ingibjörg Hróðgeirsdóttir fædd um 885, húsfreyja á Hofi, dóttir Hróðgeirs “hvíta” Hrappssonar fæddur um 850, landnámsmaður á Skeggjastöðum í Bakkafirði, Norður-Múlasýslu og móðir Brodd-Helga var Ásvör Þórisdóttir fædd um 912, nefnd Ólöf í Þorsteins sögu hvíta, dóttir Þóris Graut-Atlasonar fæddur um 890, hann bjó í Atlavík, sonur Graut-Atla Þórissonar fæddur um 870, landnámsmaður og bjó í Atlavík á Hallormsstöðum, sonur Þóris “þiðrandi” fæddur um 840 og móðir Ásvarar Þórisdóttur var Ásvör Brynjólfsdóttir fædd um 895, húsfreyja í Atlavík, dóttir Brynjólfs “gamli” Þorgeirssonar fæddur um 860, landnámsmaður í Fljótsdal og á Völlum ,sonur Þorgeirs Vestarssonar fæddur um 830 “Göfugur maður í Noregi”.

Foreldrar Eyjólfs Valgerðarsonar voru Einar Aðunarson fæddur um 895, bjó á Saurbæ í Eyjafirði, sonur Auðuns “rotinn” Þórólfssonar fæddur um 865, landnámsmaður í Saurbæ í Eyjafirði, sonur Þórólfs “smjör” Þorsteinssonar fæddur um 835, hann kom út með Hrafna-Flóka, sonur Þorsteins “skrofa” Grímssonar , sonur Gríms Kambans og móðir Einars Auðunarsonar var Helga Helgadóttir fædd um 870, bjó í Saurbæ og móðir Eyjólfs Valgerðarsonar var Valgerður Runólfsdóttir fædd um 890, dóttir Runólfs Gissurarsonar fæddur um 870 og Vilborgar Ósvaldsdóttur fædd um 860, dóttir Ósvalds helga Englakonungs og Úlfrúnar Játmundardóttur .

Foreldrar Guðrúnar Klyppisdóttur eiginkonu Einars “þveræings” Eyjólfssonar voru Klyppir “hersir” Þórðarson fæddur um 930, sonur Þórðar “hreða” Hörða-Kársonar fæddur um 890, "Hann var höfðingi yfir þeim heruðum, er honum váru nálæg. Hann var hersir at nafnbót, en jörlum var hann framar at mörgum hlutum" segir í Þórðar sögu Hreðu. Önnur kona Þórðar hét Helga Vémundardóttir, móðir Þórðar hreðu, sonur Hörða-Kára Áslákssonar fæddur um 830 og móðir Guðrúnar Klyppisdóttur var Ólöf Ásbjarnardóttir fædd um 930

Foreldrar Helgu Helgadóttur voru Helgi “magri” Eyvindarson fæddur um 835, Landnámsmaður á Kristnesi í Eyjafirði. "Frá þeim Helga ok Þórunni er komit Eyfirðingakyn", segir í Laxdælu, sonur Eyvindar “austmaður” Bjarnarsonar fæddur um 810 og Raförtu Kjarvalsdóttur fædd um 810, dóttir Kjarvals Írakonungs og móðir Helgu Helgadóttur var Þórunn “hyrna” Ketilsdóttir fædd um 848, dóttir Ketils “flatnefur” Bjarnarsonar fæddur um 810, sonur Björns “buna” Grímssonar fæddur um 770, hersir í Noregi og Vélaugar Víkingsdóttur fædd um 770 og móðir Þórunnar“hyrna” Ketilsdóttur var Ingveldur Ketilsdóttir fædd um 810, dóttir Ketils “vefur” hersis í Hringaríki.

Foreldrar Sólveigar Sæmundardóttur frh. Frá bls. Ca. 50 eiginkonu Sturla Sighvatssonar voru Sæmundur Jónsson , rakin hér fyrir neðan í næstu málsgrein og Valgeður Jónsdóttir fædd um 1160, nefnd “Keldna-Valgerður”, dóttir Jóns Loðmundssonar fæddur um 1120, sonur Loðmundar Sæmundarsonar fæddur um 1090, ættir Loðmundar verða raktar áfram hér neðar á síðu við bróður hans Loft Sæmundarson og Þórunnar Þórarinsdóttur fædd um 1090, dóttir Þórarins Fornasonar fæddur um 1060, ekki rakin lengra.

Foreldrar Hálfdáns Sæmundssonar frh. frá bls. ca. 77 og faðir Sólveigar Sæmundardóttur(1200)(móðir Sólveigar var Valgerður Jónsdóttir kölluð Keldna-Valgerður og verða hennar ættir raktar hér nokkrum línum framar og aftar )eiginkonu Sturla Sighvatssonar frh. frá bls. ca. 50 voru Sæmundur Jónsson fæddur um 1154, hann lést 7. nóvember 1222, hann var höfðingi á Odda á Rangárvöllum og móðir HálfdánsSæmundarsonar var Þorbjörg fædd um 1165, “Rangæsk kona” segir í Sturlungu, hún var frilla Sæmundar. Sæmundur var sonur Jóns Loftssonar fæddur um 1124, látinn 1. nóvember 1197, höfðingi í Odda og móðir Sæmundar Jónssonar var Halldóra Brandsdóttir fædd um 1125-1190, dóttir Brands Þormóðssonar fæddur um 1075, hann var nefndur “Skegg-Brandr” í Sturlungu, sonur Þormóðs Kársonar fæddur um 1040, sonur Kára Þormóðssonar fæddur um 1000, sonur Þormóðs Steinröðarsonar fæddur um 965, sonur Steinröðar fæddur um 920, hann var leysingi Þorgríms “bílds”. Foreldrar Jóns Loftssonar voru Loftur Sæmundsson fæddur um 1100, Prestur í Stóra-Dal undir Eyjafjöllum, Rang. frá því fyrir 1143 til 1158 og í Odda á Rangárvöllum frá 1158.. Nefndur í skrá Ara fróða Þorgilssonar um nokkra kynborna íslenska presta 1143 og Þóra Magnúsdóttir fædd um 1100-1175, laundóttir Magnúsar “berfætts” Ólafssona r Noregskonungs og hefur ætt hans verið rekin til Haraldar “hárfagra”. Ættir Þóru Magúsdóttur verða raktar frekar á ca. bls. 103 Foreldrar Lofts Sæmundssonar voru Sæmundur “fróði” Sigfússon fæddur um 1056-22. maí 1133, Fór erlendis og var til náms í París nokkur ár. Prestur Í Odda á Rangárvöllum frá því eftir 1076 til dauðadags. Um hann eru til skráðar þjóðsagnir og víða er vitnað til hans í fornum ritum en ekki er nú með vissu vitað hver skrif hans voru, sonur Sigfúsar Loðmundarsonar fæddur um 1020, prestur á Odda á Rangárvöllum um og eftir 1050 og Þóreyjar Eyjólfsdóttur fædd um 1028 og móðir Lofts Sæmundssonar var Guðrún Kolbeinsdóttir fædd um 1060, húsfreyja í Odda, hún er nefnd Þórunn í Flóamnna sögu, dóttir Kolbeins Flosasonar fæddur um 1015, lögsögumaður , hann mun hafa verið skipaður lögsögumaður árið 1055, hann er grafinn í Fljótshverfi og móðir Guðrúnar Kolbeinsdóttur var Guðríður fædd um 1025, dóttir Höllu Bjarnadóttur fædd um 1006.

Foreldrar Sigfúsar Loðmundarsonar voru Loðmundur Svartsson fæddur um 985, hann bjó í Odda, sonur Svarts Úlfssonar fæddur um 949,hann bjó í Odda og Helgu Þorgeirsdóttur fædd um 960 og móðir Sigfúsar var Þorgerður Sigfúsdóttir fædd um 965, dóttir Sigfúsar Elliða-Grímssonar fæddur um 960 og Halldóru Refsdóttur fædd um 960. Foreldrar Svarts Úlfssonar voru Úlfur “aurgoði” Jörundarson fæddur um 914, Ein ættartalan í Landnámu sleppir honum úr og segir Svart son Hrafns, að það virðist rangt. Frá honum eru Oddverjar komnir segir í Njáls sögu, sonur Jörundar Hrafnssonar fæddur um 878, landnámsmaður og Goði bjó á Svertingsstöðum, sonur Hrafns “heimski” Valgarðssonar (viðurnefnið heimski þýddi á þessum tíma, sá sem heima situr) fæddur um 845, landnámsmaður , bjó að Rauðafelli og móðir Úlfs “aurgoði” Jörundarsonar var Þuríður Þorbjarnardóttir fædd um 880.

Foreldrar Helgu Þorgeirsdóttur konu Svarts voru Þorgeir Ásgrímsson fæddur um 930, bóndi í Odda, sonur Ásgríms Úlfssonar fæddur um 890, bóndi á Fíflavöllum í Tinnsdal á Þelamörk, sonur Úlfs fæddur um 860 og móðir Helgu Þorgeirsdóttur var Þuríður Eilífsdóttir fædd um 925, Á landnámu er helst að skilja að hún sé dóttir Eilífs unga, en það er illmögulegt, tímans vegna. Mun sennilega er að hún sé systir hans, eða að einhver önnur villa sé í ættrakningunni, dóttir Eilfís fæddur um 890, landnámsmaður og Helgu Önundardóttur fædd um 910, dóttir Önundar “bíldur” fæddur um 880, landnámsmaður, hann nam land fyrir austan Hróarslæk og bjó í Önundarholti í Flóa, Árnessýslu og Þorgerðar Sigmundardóttur fædd um 890, dóttir Sigmundar Sighvatssonar fæddur um 870, sonur Sighvats “rauði” fæddur um 845, landnámsmaður, hann féll við Sandhóla og Rannveigar Eyvindardóttur fædd um 845.

Foreldrar Sigfúsar Elliða-Grímssonar voru Elliða-Grímur Ásgrímsson fæddur um 930 og móðir Sigfúsar var Jórunn Teitsdóttur fædd um 940, Í Haukdæla þætti er Jórunn sögð dóttir Gissurar hvíta en ekki systir hans, það er líklega rangt og er hún í Ísl.bók sögð systir hans sjá frh. af ættartölu Gissurar hvíta á bls. ca. 80-81. Elliða-Grímur Ásgrímsson var sonur Ásgríms Öndóttssonar fæddur um 900, hann var landnámsmaður að Glerá nyrðri, sonur Öndótts “kráka” Erlingssonar fæddur í Hvinsfirði í Ögðum um 870, hann var landnámsmaður í Viðvík og Signýjar Sighvatsdóttur fædd um  870 og móðir Elliða-Gríms Ásgrímssonar var Geirhildur Eiríksdóttir fædd um 910.

Foreldrar Halldóru Refsdóttur konu Sigfúsar Elliða-Grímssonar voru Refur “gamli” Þorsteinsson fæddur um 930, hann bjó á Stykkisvelli í Brynjudal í Kjós, sonur Þorsteins Sölmundssonar fæddur um 900, sonur Sölmundar Þórólfssonar fæddur um 870, sonur Þórólfs “smjör” Þorsteinssonar fæddur um 835, hann kom út til Íslands með Hrafna-Flóka, sonur Þorsteins “skrofa” Grímssonar , sonur Gríms Kambans , sem fyrstur norrænna manna nam land á Færeyjum og móðir Refs “gamli” Þorsteinssonar var Þorbjörg “katla” Helgadóttir fædd um 900, hún bjó í Hrísum í Brynjudal í Kjós, dóttir Helga “skarfur” Geirleifssonar fæddur um 880 og móðir Halldóru Refsdóttur var Bergþóra Kolgrímsdóttir fædd um 930, dóttir Kolgríms “gamli” Þorgrímssonar fæddur um 880, landnámsmaður og bjó á Ferstiklu og Gunnvarar Hróðgeirsdóttur fædd um 880, dóttir Hróðgeirs “spaki ” fæddur um 850, landnámsmaður, hann var nefndur Hroðger í ÍÆ.

Foreldrar Helga “skarfur” Geirleifssonar voru Geirleifur Eiríksson fæddur um 850, landnámsmaður á Barðaströnd, sonur Eiríks “hvíta” Högnasonar fæddur um 830 og móðir Helga “skarfur” var Jóra Helgadóttir fædd um 850.

Foreldrar Eiríks “hvíta” Högnasonar (geta má til gamans að Eiríkur “hvíti” og Úlfur “skjálgi”, sem oft kemur við sögu í ættartölu okkar, voru bræður) voru Högna “hvíta” Ótryggssonar fæddur um 820, sonur Ótryggs Óblauðssonar fæddur um 800, sonur Óblauðs Hjörleifssonar fæddur um 760, sonur Hjörleifs “kvensama” Hjörssonar fæddur um 740 og Æsu “hin ljósa” Eysteinsdóttur fædd um 740. Hjörleifur “kvensami”Hjörsson var sonur Hjörs Jössurarsonar fæddur um 660, sonur Jössurar Ingjaldssonar fæddur um 600, sonur Ingjalds Ögvaldssonar fæddur um 550, sonur Ögvalds Rögnvaldssonar fæddur um 530, sonur Rögnvalds Rögnvaldssonar fæddur um 490, sonur Rögnvalds Gardssonar fæddur um 445, sonur Gardur Norsson fæddur um 400.

Foreldrar Æsu “hin-ljósa” Eysteinsdóttur voru  Eysteinn Hálfdánarson fæddur um 720 og Hildur Eiríksdóttir fædd um 725, dóttir Eireks Álfssonar fæddur um 700, sonur Álfs Agnarssonar fæddur um 670. Foreldrar Eysteins Hálfdánarsonar voru Hálfdán “hvítbeinn” Ólafsson fæddur um 710-um 750 og Ása Eysteinsdóttir fædd um 680, dóttir Eysteins “harðráði” Guðröðursonar fæddur um 650, Upplendingakonungur, hann lagði undir sig Eynafylki(heitir nú Beitstad, Inderöy og Verran) í Þrándheimi í Noregi og fékk þeim til konungs hund sinn, er Sórr hét, við hann er kenndur Sórshaugur. Hann réð yfir Heiðmörk(heimild: Upplendingakonungar) Hálfdán “hvítbeinn” Ólafsson var sonur Ólafs “trételgja” Ingjaldssonar fæddur um 680, sonur Ingjalds “illráða” Önundarsonar fæddur um 650, konungur í Upplöndum, hann bauð seks smákonungum til veislu með miklu liði og brendi síðan allt inni og Grauthildur Algrautsdóttir fædd um 610, dóttir Algrauts Gautrekssonar fæddur um 570 og móðir Hálfdáns “hvítbeinn” var Sölva af Solisles Hálfdánardóttir fædd um 650, dóttir Hálfdáns fæddur um 620. Ingjaldur “illráði” Önundarson var sonur Önundar “brautönundar” Ingvarssonar fæddur um 620, konungur, auðugur, friðsamur og starfssamur, hann lét ryðja skóga og leggja brautir um landið, af því var hann kallaður “Braut-Önundur”, “Önundr hét son Yngvars, er þar næst tók konungdóm í Svíþjóð. Um hans daga var friðr góðr í Svíþjóð, ok varð hann mjök auðigr at lausafé. Önundr konungr fór með her sinn til Eistlands at hefna föðr síns, gékk þar upp með her sinn, ok herjaði víða um landit ok fékk herfang mikit; ferr aptr um haustit til Svíþjóðar. Um hans daga var ár mikit í Svíþjóðu. Önundr konungr var allra konunga vinsælstr. Svíþjóð er markland mikit, ok liggja þar svá eyðimerkr, at margar dagleiðir eru yfir. Önundr konungr lagði á þat kapp mikit ok kostnað at ryðja markir ok byggja eptir ruðin; hann lét ok leggja vegu yfir eyðimerkr, ok funnust þá víða í mörkunum skóglaus lönd, ok bygðust þar þá stór heruð. Varð af þessum hætti land bygt, því at landsfólkit var gnógt til bygðarinnar. Önundr konungr lét brjóta vegu um alla Svíþjóð, bæði um markir ok mýrar ok fjallvegu; fyrir því var hann Braut-Önundr kallaðr. Önundr konungr setti bú sín í hvert stórherað á Svíþjóð, ok fór um alt landit at veizlum.”  sonur Ingvars “hái” Eysteinssonar fæddur um 590, hann féll í orrustu við Eistlendinga, hann var hermaður mikill,” Yngvarr hét son Eysteins konungs, er þá var konungr yfir Svíaveldi. Hann var hermaðr mikill, ok var opt á herskipum, því at þá var áðr Svíaríki mjök herskátt, bæði af Dönum ok Austrvegsmönnum. Yngvarr konungr gerði frið við Dani, tók þá at herja um Austrvegu. Á einu sumri hafði hann her úti, ok fór til Eistlands, ok herjaði þar um sumarit, sem heitir at Steini. Þá kómu Eistr ofan með mikinn her, ok áttu þeir orrostu. Var þá landherinn svá drjúgr, at Svíar fengu eigi mótstöðu; féll þá Yngvarr konungr, en lið hans flýði. Hann er heygðr þar við sjá sjálfan, þat er á Aðalsýslu. Fóru Svíar heim eptir úsigr þenna. Svá segir Þjóðólfr:

Þat stökk upp,
at Yngvari
Sýslu kind
um sóat hafði,
ok ljóshömum
við lagar hjarta
her Eistneskr
at hilmi vá,
ok austmarr
jöfri sænskum
Gymis ljóð
at gamni kveðr.”

sonur Eysteins Aðilssonar fæddur um 560, konungur Svía, var brenndur inni, , “Eysteinn hét son Aðils, er þar næst réð Svíaveldi; á hans dögum féll Hrólfr kraki at Hleiðru. Í þann tíma herjuðu konungar mjök í Svíaveldi, bæði Danir ok Norðmenn. Váru margir sækonungar, þeir er réðu liði miklu ok áttu engi lönd. Þótti sá einn með fullu heita mega sækonungr, er hann svaf aldri undir sótkum ási, ok drakk aldri at arinshorni”  sonur Aðils “ríka” Óttarssonar fæddur um 530, konungur Svía í Uppsölum, hann var lengi konungur og mjög auðugur, hann herjaði á Saxland og þaðan hafði hann heim með sér Yrsu hina fögur og varð hún síðan drottning hans og Yrsu Helgadóttur fædd um 500, dóttir Helga Hálfdánarsonar fæddur um 470. “Aðils hét son Óttars konungs, er konungdóm tók eptir hann; hann var lengi konungr, ok varð mjök auðigr, var hann ok nökkur sumur í víking. Aðils konungr kom með her sinn til Saxlands; þar réð fyrir konungr er Geirþjófr hét, en kona hans hét Álöf hin ríka; ekki er getit barna þeirra. Konungr var eigi í landinu. Aðils konungr ok menn hans runnu upp til bæjar konungs, ok ræntu þar; sumir reka ofan hjörð til strandarhöggs. Hjarðarinnar hafði gætt ánauðigt fólk, karlar ok konur, ok höfðu þeir þat alt með sér. Í því liði var mær ein undarliga fögr; sú nefndist Yrsa. Fór þá Aðils konungr heim með herfang. Yrsa var ekki með ambáttum. Brátt fannst þat, at hon var vitr ok vel orðum farin ok allra hluta vel kunnandi. Fannst mönnum mikit um hana ok þó konungi mest; kom þá svá at Aðils gerði brullaup til hennar. Var Yrsa þá dróttning í Svíþjóð, ok þótti hon hinn mesti skörungr” og  “Helgi konungr Hálfdanarson réð þá fyrir Hleiðru; hann kom til Svíþjóðar með her svá mikinn, at Aðils konungr sá engan annan sinn kost en flýja undan. Helgi konungr gékk þar á land með her sinn ok herjaði, fékk mikit herfang; hann tók höndum Yrsu dróttningu, ok hafði með sér til Hleiðrar, ok gékk at eiga hana; þeirra son var Hrólfr kraki. En er Hrólfr var þrevetr, þá kom Álöf dróttning til Danmerkr; sagði hon þá Yrsu, at Helgi konungr, maðr hennar, var faðir hennar, en Álöf móðir hennar. Fór þá Yrsa aptr til Svíþjóðar til Aðils konungs, ok var þar dróttning meðan hon lifði síðan. Helgi konungr féll í hernaði; Hrólfr kraki var þá 8 vetra, ok var þá til konungs tekinn at Hleiðru. Aðils konungr átti deilr miklar við konung þann er Áli hét hinn Upplenzki; hann var or Noregi. Þeir Aðils konungr ok Áli konungr áttu orrostu á Vænis ísi; þar féll Áli konungr, en Aðils hafði sigr. Frá þessari orrostu er langt sagt í Skjöldunga sögu, ok svá frá því, er Hrólfr kraki kom til Uppsala til Aðils; þá seri Hrólfr kraki gullinu á Fyrisvöllu. Aðils konungr var mjök kærr at góðum hestum, hann átti hina beztu hesta í þann tíma. Slöngvir hét hestr hans, en annarr Hrafn, þann tók hann af Ála dauðum, ok var þar undir alinn annarr hestr, er Hrafn hét, þann sendi hann til Hálogalands Goðgesti konungi. Þeim reið Goðgestr konungr, ok fékk eigi stöðvat áðr hann féll af baki, ok fékk bana; þat var í Ömd á Hálogalandi. Aðils konungr var at dísablóti, ok reið hesti um dísarsalinn; hestrinn drap fótum undir honum ok féll, ok konungr af fram, ok kom höfuð hans á stein, svá at haussinn brotnaði, en heilinn lá á steininum. Þat var hans bani. Hann dó at Uppsölum, ok er þar heygðr; kölluðu Svíar hann ríkan konung. Svá segir Þjóðólfr:

Þat frá ek enn,
at Aðils fjörvi
vitta vettr
um viða skyldi,
ok dáðgjarn
af drasils bógum
Freys áttungr
falla skyldi.
Ok við aur
ægir hjarna
bragnings burs
um blandinn varð;
ok dáðsæll
deyja skyldi
Ála dólgr
at Uppsölum.”

Aðils “ríki” Óttarson var sonur Óttars “vendilkráku” Angantýssonar fæddur um 470,konungur Svía á Vendli, hann herjaði á Danmörku og féll á Vendilsskaga, hann var síðar kallaður vendilkráka, ekki ber heimildum saman um hvort að Óttar var sonur Angantýs eða Egils, en Ynlinga saga hleypur yfir einn lið miðað við hvernig hér er rakin ættin og segir Óttar “vendikráku” son Egils, “Óttarr hét son Egils, er ríki ok konungdóm tók eptir hann; hann vingaðist ekki við Fróða konung. Þá sendi Fróði konungr menn til Óttars konungs, at heimta skatt, þann er Egill hafði heitit honum. Óttarr svaraði svá, at Svíar hefði aldri skatt goldit Dönum, segði at hann mundi ok svá gera. Fóru aptr sendimenn. Fróði var hermaðr mikill. Þat var á einu sumri, at Fróði fór með her sinn til Svíþjóðar, gerði þar upprásir ok herjaði, drap mart fólk en sumt hertók hann. Hann fékk allmikit herfang; hann brendi ok víða bygðina ok gerði hit mesta hervirki. Annat sumar fór Fróði konungr at herja í Austrveg; þat spurði Óttarr konungr, at Fróði konungr var eigi í landinu. Þá stígr hann á herskip ok ferr út í Danmörk, ok herjar þar ok fær enga mótstöðu. Hann spyrr, at samnaðr mikill var á Selundi; stefnir hann þá vestr í Eyrarsund, siglir þá suðr til Jótlands, ok leggr í Limafjörð, ok herjar þá á Vendli, brennir þar ok gerir mjök aleyðu. Vöttr ok Fasti hétu jarlar Fróða, þá hafði Fróði sett til landvarnar í Danmörk, meðan hann var or landi. En er jarlar spurðu, at Svíakonungr herjaði í Danmörk þá, samna þeir her, ok hlaupa á skip ok sigla suðr til Limafjarðar; koma þar mjök á úvart Óttari konungi, leggja þegar til orrostu; taka Svíar vel í mót, fellr lit hvárratveggju. En svá sem lið fellr af Dönum, kom annat meira þar or héruðum, ok svá var til lagt öllum þeim skipum er í nánd váru. Lýkr svá orrostu, at þar féll Óttarr konungr, ok mestr hluti liðs hans. Danir tóku lík hans ok fluttu til lands, ok lögðu upp á haug einn, ok létu þar rífa dýr ok fugla hræin. Þeir gera trékráku eina, ok senda til Svíþjóðar, ok segja at eigi var meira verðr Óttarr konungr þeirra. Þeir kölluðu síðan Óttarr vendilkráku. Svá segir Þjóðólfr:

Féll Óttarr
und ara greipar
dugandligr,
fyrir Dana vápnum,
þann hergammr
hrægum fæti
viti borinn
á Vendli sparn.
Þau frá ek verk
Vötts ok Fasta
sænskri þjóð
at sögum verða;
at eylands
jarlar Fróða
vígframað
um veginn höfðu.”(Ynglinga saga)

 sonur Angantýs “skilfingur” Egilssonar fæddur um 450, sonur Egils “tunnudóldur” Aunssonar fæddur um 430, hann var enginn hermaður  en veiðimaður mikill; á einni veiðiferð hans varð mannýgur griðingur honum að bana,, sonur Auns “hinn gamli” Jörundssonar fæddur um 400, Svíakonungur, hann var vitur maður og blótmaður mikill; hann átti 10 sonu og er hann var nokkuð kominn til aldurs, tók hann það ráð að blóta Óðni einum sona sinna tíunda hvert ár, sér til langlífis, og hét Óðinn honum bænheyrslu. Er hann hafði fórnað þannig níu sonum sínum, var hann löngu laggstur í kör og drakk af pela sem ungabarn, hann fékk eigi blótað hinum tíunda, sonur Jörundar Yngvasonar fæddur um 380, hann var hermaður mikill, átti margar orrustur; að síðustu var hann hengdur á Jótlandi, “Jörundr son Yngva konungs var konungr at Uppsölumm, hann réð þá löndum ok var optliga á sumrum í hernaði. Á einhverju sumri fór hann með her sinn til Danmerkr; hann herjaði á Jótland ok fór um haustit inn í Limafjörð ok herjaði þar; hann lá liði sínu í Oddasundi. Þá kom þar með her mikinn Gýlaugr Háleygja konungr, son Guðlaugs konungs, er fyrr var getið; hann leggr til orrostu vit Jörund. En er landsmenn urðu þess varir, drífa þeir til öllum or áttum, bæði með stórum skipum ok smám. Verðr þá Jörundr konungr ofrliði borinn, ok hroðit skip hans; hljóp hann þá á sund, ok varð handtekinn ok leiddr á land upp. Lét þá Gýlaugr konungr reisa gálga, leiðir hann Jörund þar til ok lætr hengja hann. Lýkr svá hans ævi. Svá segir Þjóðólfr:

Varð Jörundr,
hinn er endr um dó,
lífs um lattr
í Limafirði,
þá er hábrjóstr
hörva sleipnir
bana Guðlaugs
um bera skyldi;
ok Hagbarðs
hersa valdi
höðnu leif
at hálsi gékk.

sonur Ingva Alrekssonar fæddur um 350, hann var hermaður mikill og íþróttamaður hinn mesti; hann gerði sér dátt við Beru konu Áfls bróður síns og hún við hann. Af þessu urðu þeir bræður bani hvors annars. ,” Yngvi ok Álfr váru synir Alreks, er konungdóm tóku í Svíþjóð þar næst. Var Yngvi hermaðr mikill ok allsigrsæll, fríðr ok íþróttamaðr hinn mesti, sterkr ok hinn snarpasti í orrostum, mildr af fé ok gleðimaðr mikill. Af slíku öllu varð hann frægr ok vinsæll. Álfr konungr bróðir hans sat at löndum ok var ekki í hernaði, hann var kallaðr Elfsi, hann var maðr þögull, ríklundaðr ok úþýðr. Móðir hans hét Dageiðr, dóttir Dags konungs hins ríka, er Döglingar eru frá komnir. Álfr konungr átti konu er Bera hét, kvenna fríðust ok skörungr mikill, gleðimaðr hinn mesti. Yngvi Alreksson var þá enn eitt haust kominn or víkingu til Uppsala, ok var þá hinn frægsti. Hann sat opt við drykkju lengi um kveldum; Álfr konungr gékk opt snimma at sofa. Bera dróttning sat opt á kveldum, ok hjöluðu þau Yngvi sín í milli. Álfr ræddi opt um, bað hana fara fyrr at sofa, sagði at hann vildi ekki vaka eptir henni. Hon svaraði ok segði, at sú kona væri sæl, er heldr skyldi eiga Yngva en Álf; hann reiddist því mjök, er hon mælti þat opt. Eitt kveld gékk Álfr inn í höllina, þá er þau Yngvi ok Bera sátu í hásæti ok töluðust viðr; hafði Yngvi um kné sér mæki; menn váru mjök druknir ok gafu engan gaum, at er konungrinn kom inn. Álfr konungr gékk at hásætinu ok brá sverði undan skikkju sinni ok lagði í gegnum Yngva bróður sinn. Yngvi hljóp upp, ok brá mækinum ok hjó Álf banahögg, ok féllu þeir báðir dauðir á gólfit. Váru þeir Álfr ok Yngvi heygðir á Fyrisvöllum. Svá segir Þjóðólfr:

Ok varð hinn,
er Álfr um vá,
vörðr véstalls
um veginn liggja,
er döglingr
dreyrgan mæki
öfundgjarn
á Yngva rauð.
Vara þat bært,
at Bera skyldi
valsæfendr
vígs um hvetja,
þá er bræðr tveir
at bönum urðusk
óþurfendr
um ábrýði.”

sonur Alreks Agnessonar fæddur um 330, kvæntur Dagreiði Dagsdóttur. Hann var hestamaður mikill svo sem Eiríkur bróðir hans; eitt sinn reyndu þeir hesta sína tveir einir og börðust síðan vopnlausir að öðru ein beizlunum; þeir fundust báðir dauðir, ,” Alrekr ok Eiríkr hétu synir Agna, er konungar váru eptir hann; þeir váru ríkir menn ok hermenn miklir ok íþróttamenn. Þat var siðvenja þeirra at ríða hesta, temja bæði við gang ok við hlaup; kunnu þeir þat allra manna bezt; lögðu þeir á þat hit mesta kapp, hverr betr reit eða betri hesta átti. Þat var eitt sinn at þeir bræðr riðu tveir frá öðrum mönnum með hina beztu hesta sína, ok riðu út á völlu nökkura ok kómu eigi aptr. Var þeirra leita farit, ok funnust þeir báðir dauðir, ok lamit höfuð á báðum; en ekki vápn höfðu þeir nema bitlana af hestunum ok þat hyggja menn, at þeir hafi drepizt þar með. Svá segir Þjóðólfr:

Féll Alrekr
þar er Eiríki
bróðr vápn
at bana urðu,
ok hnakkmars
höfuðfetlum
Dags frændr
um drepask kváðu.
Fráat maðr áðr
eykja gervi
Freys afspring
í fólk hafa.”

sonur Agne Dagssonar fæddur um 300, ríkur maður og ágætur, hermaður mikill og atgervismaður; hann átti Skjálv dóttur Frosta finnahöfðingja; Skjálv hengdi Agna að síðustu í gullhálsmeni því, er forfeður hans höfðu átt í marga ættliði; það skeði á Agnafit þar sem nú er Stokhólmur. “Agni hét son Dags, er konungr var eptir hann, ríkr maðr ok ágætr, hermaðr mikill, atgervimaðr mikill um alla hluti. Þat var eitt sumar, er Agni konungr fór með her sinn á Finnland, gékk þar upp ok herjaði. Finnar drógu saman lið mikit ok fóru til orrostu. Frosti er nefndr höfðingi þeirra. Varð þar orrosta mikil, ok fékk Agni konungr sigr; þar féll Frosti ok mikit lið með honum. Agni konungr fór herskildi um Finnland, ok lagði undir sik ok fékk stórmikit herfang. Hann tók ok hafði með sér Skjálf, dóttur Frosta, ok Loga bróður hennar. En er hann kom austan, lagði hann til Stokksunda; hann setti tjöld sín suðr á fitina, þar var þá skógr. Agni konungr átti þá gullmenit, þat er Vísburr hafði átt. Agni konungr gékk at eiga Skjálf. Hon bað konung at gera erfi eptir föður sinn. Hann bauð þá til sín mörgum ríkismönnum ok gerði veislu mikla; hann var allfrægr orðinn af för þessi. Þá váru þar drykkjur miklar; en er Agni konungr gerðist drukkinn, þá bað Skjálf hann gæta mensins, er hann hafði á hálsi. Hann tók til ok batt ramliga menit á háls sér, áðr hann géngi at sofa; en landtjaldit stóð við skóginn ok hátt tré yfir tjaldinu, þat er skýla skyldi vit sólarhita. En er Agni konungr var sofnaðr, þá tók Skjálf digrt snæri ok festi undir menit. Menn hennar slógu þá tjaldstöngunum, en köstuðu lykkju snærisins upp í limar trésins, drógu síðan, svá at konungr hékk næst uppi við limar; ok var þat hans bani. Skjálf ok hennar menn hljópu á skip ok reru í brott. Agni konungr var þar brendr, ok er þar síðan kölluð Agnafit á austanverðum Taurinum vestr frá Stokksundi. Svá segir Þjóðólfr:

Þat tel ek undr,
ef Agna her
Skjálfar ráð
at sköpum þóttu,
þá er gæðing
með gullmeni
Loga dís
at lopti hóf,
hinn er vit Taur
temja skyldi
svalan hest
Signýjar vers.”

og  móðir Alreks Agnessonar var Skjaalv Frostedatter fædd um 300, dóttir Froste. Agne Dagsson var sonur Dags “spaki” Dyggveson fæddur um 270, hann skildi fuglamál,  sonur Dyggve Domarsson fæddur um 240, hann var sá fyrsti er kallaður var konungur, en allir hinir eldri voru kallaðir dróttnar, sonur Domars Domaldesson fæddur um 210, hann varð sóttdauður að Uppsölum og var lík hans brennt á Fyrisvöllum á bökkum árinnar og Drótt Dnapsdottir fædd um 210, dóttir Dnap Rigsson fæddur um 180, sonur Rigs . Domar Domaldesson var sonur  Domalde Visbursson fæddur um 180, var dróttinn (konugur) í Svíþjóð; þá var sultur og hallæri þar í landi og á þriðja hausti drápu Svíar Dómalda og blótuðu honum sér til árferðisbótar, sonur Visbur Vanlandisson fæddur um 150, dróttinn í Svíþjóð; synir hans tveir brenndu hann inni. “Vísburr tók arf eptir Vanlanda föður sinn; hann gékk at eiga dóttur Auða hins auðga ok gaf henni at mundi þrjá stórbæi ok gullmen. Þau áttu 2 sonu, Gisl ok Öndur. En Vísburr lét hana eina ok fékk annarrar konu; en hon fór til föður síns með sonu sína. Vísbur átti son er Dómaldi hét; stjúpmóðir Dómalda lét síða at honum úgæfu. En er synir Vísburs váru 12 vetra ok 13, fóru þeir á fund hans ok heimtu mund móður sinnar, en hann vildi eigi gjalda. Þá mæltu þeir, at gullmenit skyldi verða at bana hinum bezta manni í ætt hans, ok fóru í brott ok heim. Þá var enn fengit at seit ok siðit til þess, at þeir skyldu mega drepa föður sinn. Þá sagði Huldr völva þeim, at hon mundi svá síða, ok þat með, at ættvíg skyldu ávalt vera í ætt þeirra Ynglinga síðan. Þeir játtu því. Eptir þat sömnuðu þeir liði, ok kómu at Vísbur um nótt á úvart ok brenndu hann inni. Svá segir Þjóðólfr:

Ok Vísburs
vilja byrði
sjávar niðr
svelgja knátti,
þá er meinþjóf
markar öttu
setrverjendr
á sinn föður;
ok allvald
í arinkjóli
glóða garmr
glymjandi beit.

og NN Audesdottir , dóttir Aude hins ríka . Visbur Vanlandisson var sonur Vanlande Sveigdesson fæddur um 120; Huld seiðkona varð honum að bana. “Vanlandi hét sonr Svegðis, er ríki tók eptir hann ok réð fyrir Uppsala auð; hann var hermaðr mikill, ok hann fór viða um lönd. Hann þá vetrvist á Finnlandi með Snjá hinum gamla, ok fékk þar dóttr hans Drífu. En at vári fór hann á brott, en Drífa var eptir, ok hét hann at koma aptr á þriggja vetra fresti; en hann kom eigi á 10 vetrum. Þá sendi Drífa eptir Huld seiðkonu, en sendi Vísbur, son þeirra Vanlanda, til Svíþjóðar. Drífa keypti at Huld seiðkonu, at hon skyldi síða Vanlanda til Finnlands, eða deyða hann at öðrum kosti. En er seiðr var framiðr, þá var Vanlandi at Uppsölum; þá gerði hann fúsan at fara til Finnlands, en vinir hans ok ráðamenn bönnuðu honum, ok sögðu at vera mundi fjölkyngi Finna í farfýsi hans. Þá gerðist honum svefnhöfugt, ok lagðist hann til svefns. En er hann hafði lítt sofnat, kallaði hann ok sagði, at mara trað hann. Menn hans fóru til ok vildu hjálpa honum; en er þeir tóku uppi til höfuðsins, þá trað hon fótleggina, svá at nær brotnuðu; þá tóku þeir til fótanna, þá kafði hon höfuðit, svá at þar dó hann. Svíar tóku lík hans, ok var hann brendr við á þá er Skúta heitir. Þar váru settir bautasteinar hans. Svá segir Þjóðólfr:

En á vit
Vilja bróður
vitta vættr
Vanlanda kom;
þá tröllkund
um troða skyldi
liðs grímhildr
ljóna bága;
ok sá brann
á beði Skútu
menglötuðr,
er mara kvaldi.

og móðir Visbur Vanlandeson var Drífa Snæsdóttir fædd um 120, dóttir Snæs “hins gamla” . Vanlande Sveigdesson var sonur Sveigde Fjölnisson fæddur um 100; hann strengdi þess heit að leita Goðheims og Óðins og í þeirri leit hvarf hann í stein til dverga og kom eigi aftur og Vönu. .” Svegðir tók ríki eptir föðr sinn; hann strengði þess heit at leita Goðheims ok Óðins hins gamla. Hann fór með 12 menn víða um heiminn, hann kom út í Tyrkland ok í Svíþjóð hina miklu ok hitti þar marga frændr sína ok vini, ok var í þeirri för 5 vetr. Þá kom hann aptr til Svíþjóðar, dvaldist hann þá enn heima um hríð. Hann hafði fengit konu þá er Vana hét út í Vanaheimi; var þeirra son Vanlandi. Svegðir fór enn at leita Goðheims. Ok í austanverðri Svíþjóð heitir bær mikill at Steini, þar er steinn svá mikill sem stór hús. Um kveldit eptir sólarfall, þá er Svegðir gékk frá drykkju til svefnbúrs, sá hann til steinsins, at dvergr sat undir steininum. Svegðir ok hans menn váru mjök drukknir ok runnu til steinsins. Dvergrinn stóð í durum ok kallaði á Sveigði, bað hann þar inn ganga, ef hann vildi Óðin hitta. Svegðir hljóp í steininn; en steinninn laukst þegar aptr, ok kom Svegðir eigi aptr. Svá segir Þjóðólfr hinn hvinverski:

En dagskjarr
Durnis niðja
salvörðuðr
Svegði vélti,
þá er í stein
hinn stórgeði
Dulsa konr
ept dvergi hljóp;
ok sal bjartr
þeirra Sökmímis ”(Ynglinga saga)
jötunbygðr
vit jöfri gein.

Sveigde Fjölnisson var sonur Fjölnis Freyssonar fæddur um 80, hann réð fyrir Svíum og Uppsalaauð; ævilok hans urðu þau, að hann drukknaði í mjaðarkeri miklu neðanjarðar, er hann var að veislu mikilli hjá Friðfróða Danakonungi í Sælundi og Gerðar Grípsdóttur fædd um 80. “ Fjölnir, sonr Yngvifreys, réð þá fyrir Svíum ok Uppsala auð; hann var ríkr ok ársæll ok friðsæll. Þá var Friðfróði at Hleiðru; þeirra í millum var heimboð ok vingan. Þá er Fjölnir fór til Fróða á Selund, þá var þar fyrir búin veizla mikil ok boðit til víða um lönd. Fróði átti mikinn húsabæ; þar var gert ker mikit margra alna hátt, ok okat með stórum timbrstokkum; þat stóð í undirskemmu, en lopt var yfir uppi, ok opit gólfþilit, svá at þar var niðr hellt leginum, en kerit blandit fult mjaðar; þar var drykkr furðu sterkr. Um kveldit var Fjölni fylgt til herbergis í hit næsta lopt, ok hans sveit með honum. Um nóttina gékk hann út í svalir at leita sér staðar, var hann svefnærr ok dauðadrukkinn. En er hann snerist aptr til herbergis, þá gékk hann fram eptir svölunum ok til annarra loptdura ok þar inn, missti þá fótum ok féll í mjaðarkerit, ok týndist þar. Svá segir Þjóðólfr hinn hvinverski:

Varð framgengt,
þar er Fróði bjó,
feigðar orð,
er at Fjölni kom:
ok sikling
Svigðis geira
vágr vindlauss
um viða skyldi.”(Ynglinga saga)

Fjölnir Freysson var sonur Yngva Freys Njarðarsonar fæddur um 60, “Freyr hét Yngvi öðru nafni,Yngva nafn var lengi síðan haft í hans ætt fyrir tignarnafn, ok Ynglingar váru síðan kallaðir hans ættmenn”(Heimskringla,HH); hann reisti hof mikið að Uppsölum hinum fornu og setti þar höfðustað sinn; þá hófst Uppsalaauður hinn mikli. Í Uppsölum gömlu standa enn í dag afar mikilir haugar, nefndir eftir Óðni, Þór og Frey. Systir hans var Freyja blótgyðja með Ásum”, ”Freyr tók þá ríki eptir Njörð; var hann kallaðr dróttinn yfir Svíum ok tók skattgjafir af þeim; hann var vinsæll ok ársæll sem faðir hans. Freyr reisti at Uppsölum hof mikit, ok setti þar höfuðstað sinn; lagði þar til allar skyldir sínar, lönd ok lausa aura; þá hófst Uppsala auðr, ok hefir haldist æ síðan. Á hans dögum hófst Fróða friðr, þá var ok ár um öll lönd; kendu Svíar þat Frey. Var hann því meir dýrkaðr en önnur goðin, sem á hans dögum varð landsfólkit auðgara en fyrr af friðinum ok ári. Gerðr Gýmis dóttir hét kona hans; sonr þeirra hét Fjölnir. Freyr hét Yngvi öðru nafni; Yngva nafn var lengi síðan haft í hans ætt fyrir tignarnafn, ok Ynglingar váru síðan kallaðir hans ættmenn. Freyr tók sótt; en er at honum leið sóttin, leituðu menn sér ráðs, ok létu fá menn til hans koma, en bjoggu haug mikinn, ok létu dyrr á ok þrjá glugga. En er Freyr var dauðr, báru þeir hann leyniliga í hauginn, ok sögðu Svíum at hann lifði, ok varðveittu hann þar þrjá vetr. En skatt öllum heltu þeir í hauginn, í einn glugg gullinu, en í annan silfrinu, í hinn þriðja eirpenningum. Þá hélzt ár ok friðr.”(Ynglinga saga)  og Gerðar Gymesdóttur , dóttur Gyme . Yngvi Freyr Njarðarson var sonur Njarðar “auðga” Yngvasonar fæddur um 40, dróttinn (lord or master) í Nóatúni(The North)(heimild: Heimskringla); Af Nóatúnum, hann var úr Vanaheimi; hann tók ríki eftir Óðinn sjálfan og var á hans dögum friður mikill; hann lét merkja sír Óðni áður en hann dó. Svíar brenndu lík hans og grétu mjög yfir leiði hans. Hann átti konu þá er Skaði hét, en ekki áttu þau börn saman (ber ekki saman við aðra heimild, sem segir Skade móður Yngva Freys)   og Skade . Njörður “auðgi” Yngvason var sonur Yngva Hálfdánarsonar fæddur um 20, Tyrkjakonungur.

Við þessa fornmannatölu hér að framan eru aðalheimildir Heimskringla og sýnist mér sama á hvaða ættfræðisíðu ég fer, að allar virðast þær hafa sínar upplýsingar frá sama stað, þó ekki beri alltaf saman, en þar getur verið um villur að ræða frá þeim er skrifar. Ég sel þetta allavega ekki dýrara en ég keypti það. (HJ)